Önce arkadaşı oldun Âdem’in
O günden beridir anasın kadın
Cennet ayağının altında senin
Rabbim katında bir tanesin kadın
Sırtında bir kundak, elinde çapa
Yetim çocuğuna olmuşsun baba
Arıya misaldir sendeki çaba
Müşkülü çözmekten yanasın kadın
Güzellik, zarafet başında tacın
Dünyaya bedeldir bir tek tel saçın
Türküler söylenir gözleriniçin
Elif'sin, Ayşe’sin, Suna’sın kadın
Hazreti Âdem’in Havva’sısın sen
Aşığın Şirini, Leyla’sısın sen
Yalnızlık derdinin devasısın sen
Başlara yakılan kınasın kadın
Rabbimin erkeğe emanetisin
Ekmek, hava gibi bir nimetisin
Yuvaları kuran kuş gayretisin
Baharsın, mevsimsin, senesin kadın
Hayatın yaşanan her anındasın
Güzellik denince hep yanındasın
Geçim kavgasının en önündesin
Anasın, bacısın, ninesin kadın
Vatansın, namussun, bayraksın bizde
Sen varsın zaferler bahşeden gizde
Tarihe uzanan o şanlı izde
Musul’sun, Turansın, Tuna’sın kadın
Canlı gömülürken gaflet uğruna
Meta edilmişken şehvet uğruna
kurban edilirken nefret uğruna
İslam’ın verdiği manasın kadın
