Her atış tekrarında hepyek gelen bir zarsan
Gidilen kara yolda Ahmet’ten önce varsan
Korkular bitene dek kucaklayıp da sarsan
Hilâlle yaşadım ben değer vermedim çana.
Gelir atarlar seni çıkma engin keliye
Susup saklıyor diye küsme sakın deliye
Kurban ol kendin bilip yol gösteren veliye
Seve, seve verilir sıra gelirse cana.
Sevgiyle şu yetimin hele okşasan başını
Mendilini çıkarıp silsen akan yaşını
Mutluluktan nur saçar oynatır o kaşını
Cennetin köşesinde sen de olursun ana.
Hava çok sıcak ama bak ellerim üşüyor
Etlerim lime, lime kalb közünde pişiyor
Nefesler para gibi tedavülden düşüyor
Azrail can almadan dostum ulaşsan bana.
İlk ezanı okuyan Hazreti Bilâl zenci
Öyle sevdi Peygamber sanki bem beyaz inci
Diyemedi hiç kimse canım Bilâle kinci
Yaratılalı beri ruhumuz ondan yana.
14.04.2012
Ahmet Çelik
Ceyhan