ÖLÜM GELİR ÂSUDE
Karanlığın koynunda, firkâtin vakti geldi
Boynuna sarılıp ta, doyunca ağlamadım.
Kınından çıktı bıçak, o an bağrımı deldi,
Eza çekme sen diye, karalar bağlamadım.
Boş duvara astığım resimlerde ki yüzün
Yüreğime dolarken, özlemin sürgün verir.
Sen kokar gözbebeğim, kaplar içimi hüzün
Hicran düşer aklıma, umudumu devirir.
Sensiz sabahladığım pürmelâl gecelerde
Gözümde inci olup avuçlarıma doldun.
Hasretini paylaştım anlattım hecelerde
Her yazdığım şiirde, sessiz çığlığım oldun.
Âlem bilmez içimde sevgin ne kadar büyük
Yüreğim senden başka aşka inan ki haram
Gittiğin günden beri hasretin omzumda yük
Bir gün kapanır sanma, kapanmaz gönül yaram.
Can kafeste kilitli, çırpınıyor durmadan
Yoksan yanımda bil ki, olamam hiç mesude.
Yaşamayı neyleyim, yârim deyip sarmadan
Fecrin sessizliğinde, ölüm gelir asude…
SEVGİ SALMAN