Annelerimiz; çocuklarýnýn yararlý bir insan olabilmesi için büyük çaba harcar. Yýllar boyu bu amaçla maddi manevi pek çok özveride bulunurlar. O halde anenin verdiði emeði takdir etmeli ve bu özveriye sevgi, saygý ve hürmetle karþýlýk vermeli. Kur’an’da inanan insanlarýn bu konudaki sorumluluklarý "Biz insana, anne ve babasýna (karþý) güzelliði (ilke edinmesini) tavsiye ettik..." (Ankebut Suresi, 8 ) ayetiyle bildirilir.

Bir baþka Kur’an ayetinde ise Allah insanlara, anne babalarýna, "De ki: "Gelin size Rabbiniz’in neleri haram kýldýðýný okuyayým: O’na hiçbir þeyi ortak koþmayýn, anne-babaya iyilik edin, ..." (Enam Suresi, 151) ayetiyle bildirildiði gibi iyilik yapmalarýný buyurur. Yüce Allah insanlara, anne babaya karþý her zaman hoþgörülü, anlayýþlý, þefkatli ve saygýlý davranýþlar sergilemelerini "Allah’a ibadet edin ve O’na hiçbir þeyi ortak koþmayýn. Anne-babaya, yakýn akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakýn komþuya, uzak komþuya, yanýnýzdaki arkadaþa, yolda kalmýþa ve sað ellerinizin malik olduklarýna güzellikle davranýn. Çünkü, Allah, her büyüklük taslayýp böbürleneni sevmez." (Nisa Suresi, 36) ayetiyle öðütler.

Peygamberimiz’in (sav) de annelere nasýl davranýlmasý gerektiði konusundaki bir hadisi þöyle rivayet edilir: Bir adam, Peygamberimiz’e (sav) gelip, þöyle der: "Ey Allah’ýn Resulü! Kendisine iyilik yapmaya kim daha layýktýr?" Allah Resulu; "Annen, sonra annen, sonra baban, sonra yakýnlýk derecelerine göre diðer yakýnlarýn," buyurur. (Ebu Hureyre (ra) Buhari)

Anne çocuðunu dünyaya getirebilmek ve büyütebilmek için büyük zorluklar göðüsler. Rabbimiz bunu hatýrlatýr ve annenin çocuðu üzerindeki emeðine dikkat çeker: "Biz insana anne ve babasýný (onlara iyilikle davranmayý) tavsiye ettik. Annesi onu, zorluk üstüne zorlukla (karnýnda) taþýmýþtýr. Onun (sütten) ayrýlmasý, iki yýl içindedir. "Hem Bana, hem anne ve babana þükret, dönüþ yalnýz Banadýr." (Lokman Suresi, 14)

Ýnanan insanlar, anne ve babalarýnýn maddi yönden de en ufak bir eksiklik hissetmemeleri ve sýkýntýsýz, rahat bir yaþam sürmeleri için tüm imkânlarýný kullanýrlar. "Sana neyi infak edeceklerini sorarlar. De ki: "Hayýr olarak infak edeceðiniz þey, anne-babaya, yakýnlara, yetimlere, yoksullara ve yolda kalmýþadýr. Hayýr olarak her ne yaparsanýz, Allah onu þüphesiz bilir." (Bakara Suresi, 215) buyruðu gereði, hayýr olarak infak edecekleri mallarýnda anne ve babalarýnýn da hakký olduðunu bilir, Kur’an’a uygun davranýrlar. Ýhtiyaç içerisinde olan anne babalarýnýn ihtiyaçlarýný en güzel þekilde karþýlamaya, onlarýn huzur ve güven içinde yaþamalarýný saðlamaya çaba gösterirler.

Yüce Allah, özellikle çocukluk dönemine iþaret ederek kiþiye, anne babasýnýn gösterdikleri sevgiyi, þefkati ve özveriyi unutmamasýný tavsiye eder. Onlar yaþlandýklarý ya da muhtaç duruma geldiklerinde de alçakgönüllü davranmalý ve güzel söz söylenmelidir.

"Rabbin, O’ndan baþkasýna kulluk etmemenizi ve anne-babaya iyilikle davranmayý emretti. Þayet onlardan biri veya ikisi senin yanýnda yaþlýlýða ulaþýrsa, onlara: "Öf" bile deme ve onlarý azarlama; onlara güzel söz söyle. Onlara acýyarak alçakgönüllülük kanadýný ger ve de ki: "Rabbim, onlar beni küçükken nasýl terbiye ettilerse Sen de onlarý esirge." (Ýsra Suresi, 23-24)