******************Kimselerin imgesinde ,düzeninde gözümüz yok
******************İçerik bozuksa ,mîzâna koyacak yüzümüz yok
Naftalin kokulu çeyizleri pazara çıkarmışız
Mermer sütûnlarda hapsetmişiz pazarlıksız âteşi
Misketlerin renkli dünyasını yıkıvermişiz
Gelgit kuyularına gömmüşüz güneşi
Bir çocuk haykırıyor derinden derine:
-Nazarları delinmesin dostluğun
Küresel ısınmaya tutulmasın yürekler
Çölleşmesin tebessümler
Kirlenmesin çiçeklere yelken açan mavi kürekler
Kelebekler resmetsin hulyâları
Tutkular incitmesin mâsum dünyaları
Barışın âşığı olsun tüm insanlar
Sadece mutluluk için emir versin hâkânlar
Haydi göreve cânlar ve cânânlar…
Gülşensiz gökyüzü ufuksuzluğun göstergesi
Limandaki ölümü anlatıyor yıldızların şiiri
İnleyip dururken intişârın okyanusu
Kimse,Kerem gibi yanarak, söndürmedi hasreti
İmge sîretinde sırıtıyor hüzün sûreti
Dursun Tiftik
...
Adam ( ! ) ne dediğimi çakamıyormuş
Sözcükler nehir gibi akamıyormuş
Ölçü ve kâfiyeye bakamıyormuş
Zihniyetten anlamaz tutkulu câhil
...
Dursun Tiftik