Öğretmenlik üzerine aforizmalar

Kimse kızmasın ben de öğretmenim.

 

Her mesleğin iyi çalışanı kötü çalışanı vardır elbet. Her mesleğin mutlaka bir kıymeti vardır. Biz gündeme dair karaladık biraz. Karşılaştırmaya gitmiyoruz bu yüzden. İyi kötü muhabbetine girmiyoruz. Genele binaen yorumluyoruz. Halimizi aynen naklediyoruz.

Dilenci değiliz, sadaka istemiyoruz. Daha aydın ve ferah bir Türkiye ortaya koymak için kafası cepte olmayan, derdi özlük hakkı olmayan bir öğretmen istiyoruz. Bunun için maddi durumu iyi öğretmen istiyoruz.

Öğretmen olmak suçsa, razıyım cezama… İdamsa idam! Bunu ister, bu adam.

            Nasıl zam istersin?

Al sana toplumsal linç! Değerin var mı hiç!

 

Penceresi zam zama muallim
Selam verdim iktidara muallim
İktidar zam vermezse muallim
Turşu kursun fincana muallim

 

Öğretmensin dediler hem zam vermediler hem öğretmenim diye zumlayıverdiler. Anlamadım neden bize kızıp zumlayıverdiler.

Öğretmensin dediler hem kız vermediler hem öğretmenim diye kızıverdiler. Anlamadım neden bana kızıp kızı verdiler başkasına.

 

—Hâkim bey tek suçum öğretmen olmak. Bak morarmış gözüme, notunu kırmışım diye bir sabinin. Oysa benim kalbim kırılıyor habire. Mesleğin onuru ayaklar altına alınıyor. Öğretmenlik kutsallıktan çıkıyor mankurtlaşıyor.

           

            —Ne iş yapıyorsun?

—Öğretmenim.

—Peh peh…

 

—Kimsin sen?

—Öğretmen diye yazmışlar künyeme… Belki de bu kadar rencide olunacağı bilinseydi başak bir şey yazarlardı künyeme.

 

            —2 ay tatil yapıyorsun bu ne iş?

            —Valla ince iş hem de güzel iş! Ama tatil mafiş.  Kafa gidiyor. Evde bir çocukla dahi idare edemeyen günümüz anne babası olarak söylüyorum öğretmenler bütün bir öğretim boyunca onlarca çocukla nasıl idare ediyor? Bedensel yorgunluk iyi bir dinlenme ile geçer. Zihinsel yorgunluk ise yıprattır ve kolay kolay geçmez. (Ha birde hatırlatayım tatil iki ay değil.)

           

            —Maaş o biçim!

            —Bu saatten sonra istemem zerre zammı bile. Sizin olsun cümle varidat! Biz kendi yağımızda kavrulalım. Size has bahçenin güllü yolları bize ise memleketin stabilize yolları.

 

Evi kiralı muallim
Çiçek açmis zerdali muallim
Kendime bir zam istedim muallim
Herkes senden yaralı muallim

 

            Öğretmen sorar bir etli butlu bürokrata:

            —Değerim ne kadar?

—Dünyalara kadar efendim.

—Dünyanın değeri ne kadar?

— Beş para etmez.

 

            Üç buçuk üç buçuk atıyor yürekler. Yusuf Yusuf diyor ürkekler. Öğretmenim sen çok yaşa emi! Ülkemizde böyle olur sendikal yürüyüşler. Her biri ayrı telden yürür, hükümet çalar bizimkiler oynar. Toplu atmadıkça yürekler boştur her şey. Ayrım gayrım olmadan yürümedi mi ayaklar boştur taban eskitmeler.

             

            En kıdemli kıymetsizler ordusudur öğretmenler. Her devrin şamar oğlanı… Her devrin hor görüleni… Her devrin en uzak tutulanı… Her devrin üvey evladı… Ve bugünün anlayamadığım türden en öfke duyulanı… Herkes öğretmeler karşıymış gibi duruyor sanki inşallah yanılıyorum.

 

            “Öğretmenim canım benim, Seni ben çok severim. Değil mi ulan!  Size baskı yapmıyorum değil mi ulan! Size patates baskısı yapmıyorum değil mi ulan!” derler akabinde…

 

            Öğrenci rapor alır elini kolunu sallaya sallaya, öğretmen rapor alamaz hasta olsa bile… Ah canım öğretmenim.

           

Bir öğretmen gördüm sanki!

Getirin basayım fırçayı…

 

Çocuğuma “Senin baban bir öğretmendi.” demeyin sakın.

O beni hayalindeki halimle bilsin.

 

Maaş çok tatil çok hava çok itibar çok öğrenci çok okul çok makam çok peki o zaman neden halimiz böyle po…

Penceresi zam degil mi muallim
            Yüzdesi az degil mi muallim
            Karnın gurultuyla derse girersin muallim
            Diğerlerinin ki can degil mi muallim

 

Para yok, kitap oku. Para yok, kendini geliştir. Para yok, dergi oku. Para yok, gazete al. Para yok, sinemaya git.  Para yok, tiyatroya git. Para yok, her şey çok.  Para yok, akıl çok. Oysa bir toplumda öğretmenler yürümüşse orada işler iyi gitmiyor demektir. Kolay kolay yürümeyenlerdir öğretmenler. Düzene ters düşmeyenlerdir, her işe kayıtsız şartsız gidenlerdir. Nerede seçim orada öğretmen, nerede sayım orada öğretmen, nerede eften püften bir konferans öğretmen orada hazır kıtadır.

           

            Öğretmene saydılar beni. İtibarımı sıfıra indirdiler. Hiç düşünmediler milyonlarca öğrenciyi, onların karşısında zor durumlara düşen öğretmeni hiç anlamadılar. Ekranlarda öğretmenlerini gördü milyonca yürek ve öğretmenlerine görülen revayı…

           

Öğretmen olmak suçsa, razıyım cezama… İdamsa idam! Bunu ister, bu adam.

           

 

( Öğretmenlik Üzerine Aforizmalar başlıklı yazı GürhanGürses tarafından 27.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu