Online Üye
Online Ziyaretçi
Ömer Hayyam Rubailerinden anlatmış kurtu, köpeği…
Dedim: ağaya beye hizmet etmek nedir?
Dedi: az zevke çok dert çekmektir.
Dedim: şu zalimler yok mu kim bunlar?
Dedi: Kurt, köpek, çakal, makal da var.
Ve yürekler yine kırmızı oldu. Ana yürekleri kan doldu, gözler yaşlı kaldı. Nutku kilitlenmiş babalar, öksüz kalmış evlatlar, boynu bükük eşler, bacılar, amcalar, dayılar. Ve ekran başındakiler…
19 Haziran günüydü. O kara haberin ekranlara düştüğü ve annemin dizlerine vurarak yavrum demesi. 8 Asker ağabeyime bu genç yaşta şehitlik mertebesi nasıl da yakışmıştı. Ama içi acıtan bir şey vardı. Daha yarımdı onlar. Gençlerdi. Babalardı. Baba olacaklardı. Kısacası hayatlarının baharıydı. Yaz bahaları kışa döndü. O gün televizyonda izlerken annemin gözlerinden domur domur yaşlar aktı. Sanki kendi evladını kaybetmişçesine…
Ve bende sanki hepsi öz ağabeyimmiş gibi arkalarından ağladım. Ama gördüm
ki ne kadar ağlasam da o anaların feryatlarına, eşlerin çaresizliğine ve o minik yavruların sessizliğine gelemiyor. Bir gün, iki gün, üç gün inledi tüm yerler. Etraf kırmızı beyazdı. Yüreğim ağladı, ben ağladım. Dilim laf saydı, beddua etti o ağza alınmayacak itlere. Tabiri caizse şerefsizlere... Hangi yürek avutulur ki. Hangi anaya “Ağlama anam” denir ki. Oysa o analar “Vatan Sağ Olsun” diyebiliyor ama. İşte “Anadolu” ağlayan “ANA dolu!”
İnsanlar feryatlarda, figan sofralarında…
Gencecik delikanlılar şahadet şerbetini yudumlamakta
Elem içinde insanlık, elem içinde vatan
Dostlar bilmiyor acıları,
Şarkı da diyor ya hani…
Ağlarsa anam ağlar…
Ah anam ah! Evladını doğurdun da şehit ettin. Vatan uğruna feda ettin. Sen ne ettin duyunca haberi. Benim anam ağladı tutamadı kendini. Şiir bile yazdı doğurmadığı 8 yavrusuna…
Ağlama anam şehidine
Kalleş ağlasın kendi haline
Şehidim şimdi cennetin başköşesinde
Kalleş cehennemin en dibinde.
Nefretle yazdım bu son paragrafı. İğrenerek… Benim askerimi şehit eden benden medet ummasın. Geceleri sizlere ettiğim bedduaların ahı çıkar yakında. Hani, hani sen diyorsun ya bizim olanı alacağız diye. Kusura bakma ama nah alırsın. Hoş senin olan bir şey de yok ya…
Bu vatan bizimdir. Ölmez Türk Gençlerinin.
ŞEHİTLER ÖLMEZ, VATAN BÖLÜNMEZ!