Online Üye
Online Ziyaretçi
Terk edip
durma meclis, hüsranların kaybolsun.
Bir ışık ver
gönlüne, hicranların kaybolsun.
Sözlerin
tutuşurken dile yığma poyrazlar;
Deryana
deryalar ser, isyanların kaybolsun.
Rıhtımını
boyama esmer düşüncelerle;
Maksadın rengini
seç, katranların kaybolsun.
Söndür artık
kalemle asrın çığlıklarını;
Neyine elest
üfle, fettanların kaybolsun.
Mersiyeler
getirme şehrinin sofrasına;
İhya et âşıkları,
nobranların kaybolsun.
Her şafak
söküşünde hevesler ör gönlüne;
Esip dursun
meltemler, suzanların kaybolsun.
Âleme ibretle
bak, gözlerini kör etme;
Bahar girsin
özüne, hazanların kaybolsun.
Ey Pervane,
sevdasız yığma hecelerini;
Nurların
nurunu ör, şeytanların kaybolsun.