Yaylalarým kor tutmaz, topraða nur zerk ettim,

Ben þehirler örerim, kim demiþ zavallýyým!

Güllerin güllerini baðlarýma sevk ettim,

Ben nehirler örerim, kim demiþ zavallýyým!

Baðrýmdaki yýlanlar elimde sükût eder,

Yahyalarýn rüzgârý canda nur gibi tüter,

Sanmayýn meskenimde her an baykuþlar öter,

Ben mahirler örerim, kim demiþ zavallýyým!

Gönlümün otaðýna döþerim yaseminler,

Bezm-i elest yazarým, bozup durmam yeminler,

Mabedimde umudu söylerken güvercinler,

Ben zikirler örerim, kim demiþ zavallýyým!

Maksadýmý yükledim sevdanýn kitabýna,

Mücevherler ekledim gönlümün mehtabýna,

Hülyalarým koþarken çöllerin serabýna,

Ben fikirler örerim, kim demiþ zavallýyým!

Yunus’un ikliminde gezer durur ayaðým,

Karakoç’un aþkýyla heves bulur dudaðým,

Veysel’in nefesiyle þaha kalkar ocaðým,

Ben þairler örerim, kim demiþ zavallýyým!

Pervane’yim derim ki, sarar beni heceler,

Gündüzlerim aþk döþer, nuru bulur geceler,

Arýnýrým kirlerden, beni yýkar yüceler,

Ben þiirler örerim, kim demiþ zavallýyým!