Online Üye
Online Ziyaretçi
Susmuyor yalnızlığımız
Susmuyor içimizdeki ağlayan çocuk
Zamansız
Yüreğimizdeki fırtına
Sakinleştikçe
Sanki daha çok özlüyoruz
Şiirle beyazlaşan yüzümüzü
Bir ömrün düşüncelerine
Katık ettikçe ertelenmişliğimizi
Ve bir günün hikayesine
Sığmayan hasretimizi
Ve güldürebilmek için seni.
Susarsa,
İçimizdeki çocuk çok asi
Yüreğime borç bildim
Azalmayan kederlerinden
Cam kırıklarının tanecikleri gibi
Seni ve bütün eksilmişliğini
Nebahat ERKAN