Özlemlerde Ay Yorgun Düştü
Özleminindir yüküm
Omuzum da kamburum
Taşıyamadığım ağırlığın
Ruhumda bıraktığın miras
Sevgindir.
Sevda ateşiyle yandığım…
Sisli bulutlarda yalnızlığım dalgalanırken
Hüznüm sana dairdir…
Özlem dolu şiirlerim,
Birikir heybeme
Sevda mevsimlerimiz uğradıkça değişime
Erişime az kaldı derken sana
Beklerken dolunayla seni
Gözlerim geceyi kovalarken
Özlemlerde ay yorulur…
Aşk’la yakarım o an mumları
Yüzüm ışıldar
Bulutların arasından yıldızlar parlar
Isırıklarım acıtsa da dudaklarımı
Tırnaklarımı kıramaz duvar
Avuçlarıma o an dua'n düşer
İçime sen dolarsın
Uğuldarken rüzgarın sesi
Nefesime çekerken seni
Her yaprağa
Sen yeşili düşerken gözlerim
Süzülen yaş olarak
Devleşir aşkım
Bir şiir bir şarkı bir öykü belki?
Beklemelerin mahzeninde
Tutkum koyulaşırken
Yoğunlaşırken özlem dolu duygular
Başlar vurgunlar içimde,
Şarabını sunar mor salkımlar
Dudağımda kan yüreğimde sen
Ney ney içerken seni
Uçtu,bir peri
Özlemlerde ay yorgun düştü sevgili
N__ERKAN
(
Özlemlerde Ay Yorgun Düştü başlıklı yazı
NebahatERKAN tarafından
1.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
