Online Üye
Online Ziyaretçi
YÛNUS EMRE
Nasıl ki , baharda , topraktan buhar
Yükselirse göğe öyle tüterim!
Kökü derinlerde bir ulu çınar
Gibi damar damar onda biterim!
Çağır yürüyelim yolun üstünde;
Sevgine dâvet et bizi gelelim!
Berâber olunca mahşer gününde,
Şefaatin ile biz de gülelim!
Neden daralıyor göğüs kafesim!
Neden gözyaşlarım nefsimi yıkar!
Neden bir fânûsu aşmıyor sesim;
Neden karanlıkta kaçar uykular?
Yolların ucunu, ucuna bağla!
Sevginle zamanı doldur çabucak.
Kuşat çevremizi rengârenk ağla;
Bir kıvılcım ile tütsün bu ocak!
Örtsün karanlığı nûrdan perdeler!
Göğüs kafesime sığsın kâinat.
Sevgi de, sohbet de hepsi sendeler;
İşte mutlu hayat, işte hakikat!
Gönlümüze düşen kaçıncı cemre;
Kaçıncı çırpınış, kaçıncı seher!
Hakk'a giden yolda ey Yûnus Emre,
Bu sırrı sen çözdün, bize ışık ver!
M.Hâlistin KUKUL