Havva’nın rahminden düşen çocuklar
Âdemin sırrını yermedi henüz
Yağmur’un anlında bir nur ışıldar
Cennet sularında yıkanır o yüz
Sol yanına düşen boşluk yerine
Küçük dolambaçlar büyük bölmeler
Kalbinin içine; soğuk yerine
Düşüyor inatla doğup ölmeler
Havva’ya ulaşmak birkaç asırdı
Göz açıp kapadı birkaç saniye
Hem sonra nedense dudak ısırdı
Nurdan yaratılan cennette diye
Aşkın ortasına dikilmiş ağaç
Yasak meyvelerle yeşerdi doldu
Şeytana uymuşta nefs-i Âdem aç
Makamdan mevkiden huzurdan oldu
Âlemde var oldu güdülen ilk kan
Cennette refahken dünyada kan ter
Arasat adında kuruldu meydan
Şeytan yandaş bulup mutluluk ister
Bende bir ademim sırtımda ateş
Rabbe yürüdükçe “ben” delirecek
Beynimin içinde günahlarım leş
Ateş kapısından isyan girecek
Âdem’den Havva’dan güzel haber var
Aşk giren kapıdan kalp ötesinden
Dilimde feryat var ve Fatihalar
Muhammed (S.a.v) sesiyle nur nefesinden
01.02.2012 - 11.08.2012 Bursa