dün...
burnumda tütüyorsun dedim;
güldü.
çok dedim;
sustu.
İstanbul da öğlendi, yürekte sabah
ki hiç mi hiç niyeti yoktu içimde yağmurların yağmaya,
ama...
yüzüne doğsun dediğim o güneş yine doğmayınca
bilmem, belki başka da çarem yoktu.
biz seninle savaştayız be gülüm,
asla ihanetlerde değil.
bundan belki
hissetsem de ucunu soğuk bir hançerin yüreğimde
sen yine de benim en güzel ezgimsin elbet
umutlarıma sarıp göğsüm üstünde taşımalardan vazgeçemediğim...
bazen hazan gibi bakıyorlar gözlerime, biliyorum.
ama bilmedikleri yarına son dalım olan senin
derinimde, uykuda olduğun bir güzel güne.
çok uyuma ama olur mu meleğim?
belki bir tarihinde ihtiyacı olacaktır
kendini anlatacak şiirlere...
bugün...
saklanacak yerim kalmadı,
kendi içimde bile.
" en sevdiğim hercaimenekşe "...
hangi gemi, hangi liman?
ne çok denizfenerine şiirler yazmış,
ne çoğuna senli adlar takmışken yakamoz, liman
ve ne çok atığında kurtarılmayı beklerken
göz rengi bile meçhul pelikan,
yok!
güneş elbet denizin yüzüne de doğar inan...
son...
aydan Eylül.
hüzün ve hüzün der şiir yapıcılar
ama,
kaç kirlenmişi geçti ay denilenlerin
yüzünü toparlarken kendinden verdikleriyle insan?
senin yazanın olarak bende bunu unutmayacağım inan...
bir zaman öncesinden...
(
İnan... başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
9.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
