ve beni..

seni bekler bulacaksýn penceremde..

ömrümce yolunu gözlediðim,

bahar müjdecim Cemre

senden yana umutsuz deðildim

sevdiðim..

ne gözümde yaþ..

ne gönlümde hüzün.. tabi..

elbette çocuklar gibi sevinmeyeceðim..

bu mucize deðil ki..

geleceðinden emindim..

var!

bana gelmemiþ ol, yar!

geçip git, uzaklara bakarak..

þükrederim..

hala rüzgarda dans ediyor saçlarýn..

hep birini arýyor gözlerin..

umurunda bile deðilim..

þükür

herkesi aþýk eden güzelliðin..

o salýnarak geçip gidiþin..

otuziki yýl önceki sen..

ve yolunu gözleyen ben..

nasýl da böbürlenirim.

yine

ardýn sýra sokak çalkalandý..

herkes seni gösterdi mahallenin yeni sakinlerine

 “-hani.. þu divanenin beklediði..

uðruna dünyadan vazgeçtiði..

Afitap..”

dudak bükenler oldu, baþý dönenler, kýskananlar

þerefim..

herkes seni de biliyor..

seni nasýl sevdiðimi de..

bundan güzel ne var.. senden güzel kim.

karasevdamdan habersiz

peþi sýra dünyalarý gezdiðim

eser diye yollardan bekledim

Seheryelim

yine

yine geldi mevsimin

yapraklar renk renk düþtü yerlere

benim gibi peþinsýra uçmaya

yavuklum yine mahmur yorganý çeker üstüne

tatlý tatlý gerinir

pýrýl pýrýl ýþýtmaya alemi, doðuverir

...

Güneþim.