anladım ki
kendim kanatmazsam müzmin yaralarımı
kimsenin anlamı yok, gündüzü geceye yürütmelerde
ve bunda suçluya da gerek yok elbet
anlamını değiştirip, uzaklaşırken kendince gerçeklerle
bir kibrit çakımlığınca saltanatı olan o gece...
anladım ki
nice ışıltısına ad olarak aşk koyan bizler için dünyada
aslında dün varmış... bugün yok.
ağaçları, kuşları unutuyor insan
yüzünde sakal, gözlerinde feri bile belki bir zaman
ama gitmeler zaten en büyük dayanak değil midir, kalana
yeniden gelsem dünyaya, yine sen derdim türlü
yalanların ardından.
anladım ki
bendeki yenilgi hissi
kendi gerçeklerinden uzak, mağrur ve ağır kibir.
gelen malum, sonbahar...
seni zamana yazdım, dayan dayanabilirsen
dalından düşmemelere şimdi...
kayıp zaman şiirlerinden.
(
Anladım Ki... başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
23.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
