Son Satır
incire,
nara,
pembe çiçekli orkidelere,
denizfenerine,
resim arkalarına,
dağa,
düze,
yırtılan resimlere,
vestiyerde unutulan tüm gülüşlere,
aşk dokuyup umut saçıyorum.
yarına...
almazsan;
kalsın.
mevsimi, benim suçum yok
sen senden, ben türkülerimden geçtim.
zaman değişti.
zaman ve suratlarda
ve onlarla tanıdık yollar,
bildik sokaklarda elbet.
bunları yazmıyor olsam
hiç yaşamadığına bile
yemin ederdim ama,
küçük ve narin
ve gözlerindeki buğu aklıma düşüp arada,
içimde uğuldamasaydı ah...
bir varmış, bir yokmuş.
masalmış...
dilekler kıblesiz,
bir su damlacığı kadar insan.
biteceği günü sayan
her aşk gerçekten hazanmış.
hasretimin güzel kadını.
içimde huysuz bir acı olup
ve en çok böyle istediğim için
unuttum dediğim her türkünün
son dizesi gibi kaldın...
geçmiş zaman şiirlerinden
.
(
Son Satır başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
18.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
