bizim türkümüz sabah altıda başlıyor gülüm,
yaşamak için kovana çiçek taşımalara.
hele bu son zamanlar gözlerim bir ağır,
belimde yine o ağrı,sorma...
/kimin suçuyum diyorum kendime gülerken bazen,
sarıp sarmalayan tüm masallarda kayıp bedenim,bilsen.../
hiçlik.
benden ne başlar sabahın o saatinde bu şehirde?
söyle!
iki farla aydınlatıp hesapta bir ömrü,
sığdırırken dört şeritten birine.
ne?
oynadığım her role kendilerince inanıp,
yaralarımı kanatıyorlar inanmadıkları her yerde.
bilsen
tabutunu ödünç alacağım var bu sıra
mutlu ve mesut şiirler yazamayan bir şairin ellerinden...
sanırım fark ettiler bugün cami avlusunda tabutu omuzlarken,
varlığımı...
esrik zamanların dışında laflarının üstüne laf koymayıp,
bilemediğimden her şartta nasıl haklı olunabildiğini,
yüzlerine bakarken utandıklarım.
ki;
çoğu sebebim sen..!
sorsalar, ister misin deseler
evet diyecektim bir uzak dünyaya nasılda razı.
ve nasıl istiyorum bilsen tüm yaşamıma isyan olup
Tahrir denen o meydanda
kendi düzenime bayrak açmaları,
ben..!
sen gidip başardınsa unutmaları,
bende gider unuturum bu adamı.
yeminle...
kayıp zaman şiirlerinden
Not: Daha önce okuyan ve yorumlayan tüm güzel insanlara selam ve saygımla...
(
Yollar... başlıklı yazı
HimmetAYGÜT tarafından
3.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
