Gözlerimin önünden açýlmýþtý perdeler,

Hakkýn âþýklarýný görmeye ramak kaldý.

Kalemimin ucunda uyandý kasideler,

Gönül sultanlarýný örmeye ramak kaldý.

Bezm-i elest hasreti içimde yanýyorken,

Ravzalardan dökülen þaraba kanýyorken,

Gönlümün sofrasýnda hikmete banýyorken,

Neyin þikâyetini sermeye ramak kaldý.

Çöllerimden ruhuma yaklaþýyor Mecnunlar,

Þulelerle çaðlýyor kalbimdeki sütunlar,

Ötelerin ötesi zerk ediyor efsunlar,

Hakikat güllerini dermeye ramak kaldý.

Özümü aydýnlattý þafaklarýn ziyasý,

Düþlerime giriyor Galiplerin rüyasý,

Þimdi inciler döker sözlerimin deryasý,

Zamanýn kâbusunu dürmeye ramak kaldý.

Pervane sevk ediyor umudun kuþlarýný,

Saadetle süzüyor gözünün yaþlarýný,

Nur yüklü yüreðiyle söylerken kýþlarýný,

Bembeyaz ufuklara girmeye ramak kaldý.