Günler bir bir tükenip, ömür akþam olmadan
Nefse kullukta ýsrar, etmeyene ne mutlu...
Her derde nimet deyip, hiç kendini salmadan
Ýnkârýn çamuruna batmayana ne mutlu...

Ne mutlu! Ýncinse de, gönül incitmeyene
Diller kem söz dese de, aslâ kin gütmeyene
Mahâret, gidebilmek! Hiç gelip gitmeyene
Ýnsanlarý kendinden itmeyene ne mutlu...

Dünya, ahret tarlasý; Diken ekme gül varken
Deme secdeler için henüz daha çok erken
Gündüz kepenk indirmiþ, herkes uykuda iken
Seherlerde el açýp yatmayana ne mutlu...

Kimi zevk-ü safâda; "Felekten gün çalýyor! "
Oysa farkýnda deðil, gemisi su alýyor
Bir ömürden geriye eyvâh, keþke kalýyor
Günahlara bal deyip, tatmayana ne mutlu...

Arsýzlýðý süsleyip, çað deyip, yakýþtýrýp,
Besmelesiz sofrada kadehler tokuþturup,
Nefsin açtýðý yolda, ardý sýra koþturup,
Helâle haram lokma katmayana ne mutlu...

Bak þu aciz haline, düþün bir, tefekkür et!
Her alýnan nefesin bir bedeli var elbet
Hayat dediðin ne ki? sürmüyor ilelebet
Ahretini dünyaya satmayana ne mutlu...

Îmansýz gönüllere dünya ahret dâr iken
Mü’min olan kullara Yaradan´ý yâr iken
Kâinâtýn güzeli GÜL MUHAMMET var iken
Safýný baþka yerde tutmayana NE MUTLU...

Mecit AKTÜRK

***Seslendiren: Yeþim Bektaþ***