esmer ağlayışların ıslaklığına sığınıyorum
bir işaret gelecekti
'onu unut' diye
ve
"avuntular bazen
avuçlarına umut bırakır"
hastalığımın en şiddetli dönemindeyim
beklemek bu kadar hain değildi
cennet sahibini arıyor, cehennem düşlerimde
önce beni soracaktı ölüm
pençeleniyor yüreğimde
bir tabut elbiseyle karşılayacağım seni
son kaç nefes kaldı veda etmeme bilmiyorum
azrail okşarken ruhumu, henüz gözlerim kapanmadı
dudaklarına değişim şimdi ölümcül bir iksir
o artık zamanı ve korkularını düşünmüyordu
sadece yalnızlık onu eritiyordu
fakat neydi bu sessizlik
neydi bu eski sahnelere döndüren bizi
hücrelerime göz koyan yokluğunda, üşüyorum
somurtuyorum sahte insanların yüzlerine
güldüğümü gören azdır
şimdi gözlerimi boyasam bile maviye
saçlarım güneş sarısı bile olsa
ben yorgun bir ruhun amelinde
niyeti bozuk bir düşüm…
hadi affet beni anne
bir akşam vakti;
ölümü fısıldadım ben sokaklarına
yağmurlarda gözyaşlarımı kaybettim.
söyleyin kaçıncı satır da kaparım gözlerimi
hangi dize şahitlik edecek
ne zaman feryat edecek olsa yarım kalmış ezgiler
susturur koynumda beslediğim anılarım
kanımın çekilmesine şahitlik ediyor zaman
iyi ticaret yaptık !
uykumun soluksuz aralarında
bir nefes daha kaybederken
sana olan uzaklığım dualara saklanıyordu
zira, anlamıyorum duayı da sensiz
mahşer, ayrılığın ehli gibi…
şimdi feryatlarla yanacak yürekler
fark edilirse ruhsuz bedenim
susacak bu kez
arkamdan pencerelerini kapatan
ıssız şehirler
ramak kaldı son nefese
kan kokuyor bedenim
beynimin hücrelerinde bir anne şefkatinin izi
okşuyor başımı
hastalığımı ölümle tetikliyorum
derken
az önce haber geldi
'onu unut' diye
kesildi nefesim
yutkunamadım
mıh gibi çakıldı gözlerin gözlerime
kapatamadım
ansızın bir karanlığa uyanacaksın dediler
haykırışımın daha ilk hecesinde
son nefes de tükendi
dilimden düştü bir şahadet
saçlarımı taradım acılarla
yokluğumda ağlama şimdi
ruhum yanındayken öksüzlüğünü hisseder
bir çiçek koy mezarıma
toprak avuçla üzerimden
senn… bir aşkı lâl ettin
sus çığlıklarına gömdün nefesimi
ayrılığın hınzır uğultusu
bir ölüm sessizliğiydi
ve
kapanıyor göz kapaklarım
gece yine geniş
s'onsuzlaşıyor gülüşlerim
hadi bir dua oku anne
ben giderken bulutların beyaz kehanetine
Allah kavuştursun de!