Bir düştü hayatım yol ayrımının ötesinden
Bebek masumluğunda kokusu burnumda
Senli sensiz yordam ne işler açtı başıma
Doğduğum anda ölümü yaşarcasına
Yandım bittim felek senin elinden
Aşka susamıştım göz pınarlarımdan akan
Sevgiye kucak açmıştım canı gönülden
Bilge yolun kapısından gelip geçerken
Kalbimde doğruluk ağacını dikercesine
Yandım bittim felek senin elinden
Kaç sevda eskittim gönül dağımda
Viran olup yoruldum bir bilsen ardında
Kendi kendime kaybolup yorulduğumda
Aşka yanmış gönülde kül olup savrulurcasına
Yandım bittim felek senin elinden
Hayata meyletmedim gönül gözümde
Doğru bildiğim yoluma şavktı ellerimde
Ya sabır çektim oldum olası kahretmeden
Sevgi bağında üzüm deren bendim sanki
Yandım bittim felek senin elinden
Gördüğüm her rüyayı seninle hayra yordum
Işık olsan geceyle gündüzü aşkınla sallardım
Yılları ay ayları günde seninle bir derdim
Ne feryat ne figan sevgi benim derdim
Yandım bittim felek senin elinden...
İlhan Koruyucu