sorma
ben artık kimim
kiminleyim
kimi seveyim
dar
biraz karanlık
evet çok soğuk
biraz boğuk
belki sona varış
belki de bir anlık kış hali
yıldızlara bakıp bakıp
hapsetsene yedi kat gökyüzü arasına aşkı
acının bestesi için med cezirden
gerçeğe kapalı geçitten
ay kendinden geçerken
yaseminin ,kolonya ağacı ile kavgası varken
kalbimde kokunun bir hatıralık yeri var
kütle çekimine yenik düşen
kimdi o meczup aşkı terk eden
geveze kuşlara sor istersen
denizin kokusu odamızı yalarken
buram buram sen varken
sırtımız pek pekti
ah senle ben ne güzel gözlerimizi değişirdik
başaklarla dolu yaz tarlalarını gezinirken
kime söylesek inanmazdı
yaz boyu çiçeklerle öpüştüğümüze
aşk bizim için tekti
geleni beklerken kış uykusunda
inan kalbin buz tutmaz
dudaklarını soğuk yalamaz
ağlayışların kara dönmez
sadece kim olsa
güruha katılıp
az rehavete kapılır
toprakla aynı seviye gelen
gökden düşen kar taneleri gibi
belki de bir anlık kış hali
yazdan kışa geçer gibi
geçtin sen benden
ne beni yaşadın
ne benim yaşadıklarımı
şimdi karlı bir günde elveda deme sakın bana
dediklerine
gevezeliği bırakmış aç kuşlar bile güler
kırıntıları toplamasın dilin
sende kalacak
biz konuştuktan sonra da bir anlık kış hali