Sabahın birinde yürüyoruz…
Sahiden geçiyor muyuz o kaldırımlardan?
Anlat nerede gökyüzüne açılan kapılar,
Nerede…
Köşedeki büfede gazete, ekmek vesaire…
İnsanlar esareti ve kaybetmeyi anımsatıyor,
Üstü kalsın deyip ömürlerini veriyorlar kayıtsızca...
Biz her sabah yürüyoruz, işte böyle,
Yüreğimizde hayaller,
Yüzümüzde ise ceset görünümlü ifadelerle...
