Herkes anne dedi anneye yazdıSana iltifatlar ne kadar azdı
Sen olmasaydın annem olmazdı
Sende yaradanın kuluydun baba
Bilirsek bizlere çok emek verdin
Ömrünü kemanda yay gibi gerdin
Gönlünü bir yuva içine serdin
Basıp geçtiğimiz halıydın baba
Kalbin durduğu gün saatler durdu
Denizde gemiler karaya vurdu
Dağıttık yuvayı yitirdik yurdu
Herkesin tutacak dalıydın baba
Ekmek idin, aştın,ocaktın, evdin
Bizleri koruyan kocaman devdin
Lakin göstermedin hep gizli sevdin
Bahçenin dikenli gülüydün baba
Hece okumadın vede yazmadın
Hep yapıcı oldun yıkıp bozmadın
Ağır suçlarımda bana kızmadın
Sanki toprak gibi ölüydün baba
Dostlarla gizliden haber salardı
Acıtırdı hasret yürek yalardı
Bayramda varmasak gözü dolardı
Sanki içerinden doluydun baba
Yüreği genişti gözü pek toktu
Sırtında giyecek ceketi yoktu
Beni giydirip de mektebe soktu
Fakirin parası puluydun baba
Hayatta yılmadın hep verdin çaba
Arifdin herifdin hep kaldın baba
Arı gibi için boşalttın kaba
Kara kovanının balıydın baba
Ulu çınar gibi bazen inlerdin
Kalbinin sesini bazen dinlerdin
Düşene gülmezdin halden anlardın
Yüce dağlar gibi uluydun baba
Farketmedik zaman seni eritti
Nerede başladı nerede bitti
Tadımız kokumuz rengimiz gitti
Dünyanın yeşili alıydın baba
ZİYA ACAR
31.01.2013
.
