Git ama ben gittiğini bilmeyeyim.
Yine bizli düşlere yumayım gözlerimi.
Bizli rüyalardan uyanayım her sabah.

Her düştüğümde elini vereceksin varsayayım.
Korkmayayım...

Her aşk kendini var edene benzer demiştik.
Sevdam senin gibi yüreğim...
Öyle ketum, öyle mağrur.
Yetim kalacağım öyle mi?

Anlıyorum seni.
Olmazlığımız çarptı yine.
Varlığım kocaman bir bilinmezlik.
Ama.....

Hayır içimin gülen yüzü anlamıyorum, anlamak istemiyorum.
Bu kadar merkezi olmuşken yaşamsallığımın anlamıyorum…
Yazgımız bu dememiş miydik?
Sevdamız kara bulutların ardından aydınlık günler müjdelememiş miydi?

Niye yetinemedik yosun( ne güzel yeşildir o) gözlüm?
Oysa bizim Tahir'le Zöhremiz vardı...

Evet belki yarın yoktu ama ya bugün?!

Bitti biliyorum.
Acının hanesine yeni günler ekleyeceğiz.
Son demlerdir bunlar.

Gökkuşağım öyle rengarenk değildir bilirsin.
Ama mavim,umudun rengi mavim...
Bir parça bıraksan, tohum etsem yüreğime.
Kim bilir her daldan bir BİZ yaratılır.......

( Git(me)sen başlıklı yazı ezgi-oykum-- tarafından 28.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu