Bilsen
Kırk ikindi yağmurları indi çehremize sevgili.
Ah bilsen dilimde akşamdan kalma ne küfürler.
Payıma düşene razı değilim; haykırıyorum!
Çığlığımı duymuyor dağ.
Gece yıldızlarımı koynumdan çalıp beni katranlara buluyor.
Ölürsem demiştim sana; ya ölürde göremezsem.
‘Öl ama olmadan ölme’ demiştin.
Ben ne olabildim, ne ölebildim sevgili.
Arasat ta kaldı umutlarım; benden umut yok.
Bak akıyor şehrin ışıkları, karış onlara.
Nefesiniz ısıtsın bu kenti; öyle ya siz daha çoksunuz!
Terk edenler terk edilenlerden fazla bu şehirde;ısıtırsınız cehennem nefesinizle şehrimi..
Gitmeseydin bu kadar çok gelen olmazdım sana.
Şimdi gözlerimden akıtıyorum yaşam gözlerini(!)
Yanaklarımdan süzülüp düşecekler toprağa.
Belki filizlenir bizden kalma birkaç anı…
Hayat ne de benziyor sevip de bizi terk edenlere..
Demem o ki acıtma beni artık sevgili, ömrüm kadar!
(
Bilsen başlıklı yazı
ezgi-oykum-- tarafından
1.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
