Kara bir denizde
Karadeniz’de
Kapkara geminin
Pis güvertesinde
Duyulan tek ses tiz bir çığlık
Yanından geçtiğimiz
Karadan geliyor
Şeffaf valizimde ömrüm
Paçavra misali özensizce
Güvertede aşkın hayaleti
Dualarım yetersiz
Beni ürkütüyor
Gitmeler kaldı elimde bu ummanda
Bir de sahipsiz gemi
Kaptanı kayıp
Dümeni elime tutuşturulmuş
Tayfası hayallerim
Ülkenin yegâne bekçisi kaos
Üfürür koca yelkeni
Dalgalar korkmuş kalp atışımdan
Balıklar ağlıyor “geleceği” hissedip
Deniz Tanrısı’nın zulmünü fısıldıyor
Güvertedeki paslı yosunlar
Kılavuzum martılarla yıldızlar şaşkın!
Kuş bildiğim, gökte asılı göz kırpar
Gezegen sandığım, kanat çırpıp simit bekler
Ben de seni
Kafam karışık yine rengi soluk lacivertlerde
Köpüğü kaymak, sesi oynak bir yosma olmuş deniz
Güven vermez
Sen gibi
Ne olur koynunda büyüsün aşkım
Ölümsüzlük şerbeti okşasın damağımı
Sonsuz dalgalarını hissedeyim damarlarımda
Sevilen sevenine zulüm eder mi Poseidon?
Ruhum ve bedenim çırılçıplak yoluna
.