O kadar yalnızım ki o kadar tekim ki

O kadar olur dostlar, o kadar olur!

Gülüp de attığım kahkahalara aldanmayın sakın

Yazıp da uydurduğum masallara da kanmayın asla

Mutlu aşk yoktur inanın kanın

Ağlayanlar çoktur gülenler yoktur

Kader deyip arabesk bir tavra da girmeyin
 

Alıp başımı gitmek istiyorum bilinmezlere

Kahrolası canımı vermek istiyorum
Ne uğruna olduğunun bir manası yok

Silinmek istiyorum harf harf

His his yok olmak istiyorum

O kadar doluyum,
O kadar ölüyüm.
 

Hakikat olan yalnızlıktır düştüğüm içine

Şimdi başımda uçan bir kuştur aşk, öldürdüğüm
Milleti kendime güldürdüğüm.

Kaçan huzurumdur bulduğum beş vakit

Rabbim kabul etsindir deyişimdir
Güldürsündür bundan gayri yüzünü
Dileğim budur sadece sana
 

Hakkın var ki gittin beni derde saldın

Meğer hak etmiş olayım.

Hakkım var ki giriftarı oldum sensizliğin

Çöz babam çöz, çözülmez bir türlü

Özle babam özle,  gelmez bir daha

İşkenceden beter zaman dilimlerinde

Aklaşan saçlarımdır tel tel

İçleşen ağlamalarımdır feryadım

Kaçmalarımdır el âlemden aleni

Gitmelerimdir sevgiliden beri

Kopmalardır seni hayata bağlayan şeylerden

Gülümsemelerden mesela, buselerden…

Kaptanım deyişinden tut da iptal ettiğin bilete değin
Uyuz deyişindir, bak hele diye alaya alışın

Dönüp de baktığımda geriye kalan bedenimdir

Külümdür, gülümdür yerlerde sürünen

Oysa gülleri hiç sevmedin sen.

Oysa hep haklıydın bu aşkta!
 

O kadar doluyum ki

Keban’a döksem kar etmez

Harput’tan savursam çare olmaz

Tenimi yaksam cayır cayır

İçimi teşbihe yetmez

Bütün Elâzığ başıma toplansa kâr etmez

Sökülmez bu aşk yüreğimden

Çözülmez, tel tel bağlanmışım saçlarına

Kördüğüm olmuş gibi aşkına

Vurulmuşum boylu boyunca huyuna suyuna

Gördüğüm olmuş kadar seni

Güldüğüm olmuş kadar sevmişim ben seni

Hiç inanamayacağım kadar

Aklının eremeyeceği kadar

Kadarın kaderim oldu kararın kaderim oldu

 
Diyemem bir daha seni nasıl sevmişim

Ne kadar özlemişim

Ne kadar aramışım.

Silemez hiçbir şey hiçbir kimse bundan gayri

Silemez bendeki seni.

Ar etmez bir yalnızlıktayım

Azınlıktayım

Azlıktayım

Azım.
 

Sensizliğin tam ortasında rezilim beterim hederim

Ben artık nasıl gülerim.

O kadar uzağındayım ki

Güneşindim oysa

Işığındım Doğu’dan yükselen

Batışımdın Ege’de kalan.

Sabah hayalinle doğar

Akşam misafirin olarak batardım.

 Şimdi batığınım gözyaşlarında
 

İçimde sen var büyüttüğüm sancı sancı

Bu sevda acı sonra bu kahve bu sigara

Yok, imkânı yok bu aşkın

Sen ev sahibi ben hep kiracı

Ayrılık mı şimdi bunun ilacı

Dikenlerinin kalbimi parçaladığı bir sensizliğin

Dibindeyim boylu boyunca.

Ötüyor yüreğimdeki kuş acı acı

Ah gitti o yar bitti bu aşk diye

Son bir kez olsun bil yine

Sendin bu kalbin baş tacı.

 Sendin bu gönlün miracı.

( Acı başlıklı yazı GürhanGürses tarafından 11.02.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu