Son sahnede dökülen bakýþlarý sakladým yüreðimin çekmecesinde. Fýrtýnalarla olan uðraþlarýma son vererek kestim biletimi sen giderken.. Seni benden alýp götüren güz mevsimlerinin rüzgârý deðildi ki küskün kalayým.

Gözlerimin ateþiydi kumlarý çatlatan. Bakýþlarýmda ki alev, duvarlarý delip geçiyordu bilmiyordun. Ayaklarýmýn altýnda kayýp giden yeryüzü bile yakarýyordu fark etmiyordun. Son bir umudu sorguluyorduk ürpertilerim ve ben.

Daðlar devriliyordu çýkýþ yolarýna barikat koyarcasýna görmedin.

Her adýmýnda topraðý kazýyordun derin mezar çukurluðunca. Gökler yarýlýyordu, eyvahlar çiziyordu bulutlar. Sen ise ayný veda ezgilerini dilendiriyordun. Naðmelerine zevkler ve renkler  itiraz etti duymadýn.

Bilinçsizce aþýrýp koydun ceplerine hediye ettiðin yýldýz ýþýltýlarýmý. Bu kez çehrende gözlerinin güzelliði bile sevimsiz duruyordu. Son gülüþün asýlýp kalýyordu matemimde korkuyordum…  Seni koynumdan çalan siyah geceyi mazinin köhneliðine savurmak istiyordum. 

Kal kelimesinin hazzýna varýyordum faydasýzca. Kasvet saðanaðýnda ýslanan ruhum yalvardý defalarca. Vefasýz sandýðýmýz hercailer bile titredi haykýrýþlarýma.

Son kez ellerine dokunabilmenin bedeli dudaklarýndan çýkan veda kelimeleri mi olacaktý? . Sarýlmýþ mýydýk boylu boyunca hatýrlamýyorum. Herhangi bir yola, herhangi bir düþe yitip gidiyordun. Nemli yanaklarýmda boðuluyordu düþlerim. Aklýmda siyah beyaz sevda aðlýyordu. Boðazýmda düðümlenen hýçkýrýk bedenimi kuþaklýyordu apansýzca.

- - -

Þimdi sonsuzluða sakladýðým iklimsin ve her hazan mevsiminde dalga kýranlara gidip paylaþýyorum hüznümü. Uyandýrmadan sevdayý bu gece yine sessizce seni anýyorum. Sen giderken kaybolduðum saðanaklara fýsýldarcasýna özlemi anlatýyorum.

Hep ayný gri harflerle soruyorum; unutulmadýðýný bilse döner mi?

Nazlý Tolun