Online Üye
Online Ziyaretçi
Sevgilim gönül sarayına davet ettin de, niye kayıp hisler salonunda beklettin.
Geleneğin değil midir misafirine elinden şerbet ikram etmek.Siz de ikram âdeti tuz mudur yaraya basmaya, buz mudur yüzünden düsen.
Saltanatın senin olsun. Köşktür bana hasretinle yandığım barakam. Ki sevgin en yüce servetimdi. Taçlanmayan sultanlığım ağlaşmakta. Gözünde olmadıktan sonra, yanında olsam ne fayda..
Belli ki nicedir hatırına düşmüyor varlığım. Adımı zikretmiyor olsa gerek dudakların.
Düşmüşüm gönül yamaçlarından.
Gördüm ki, en yakınımdaki yabancı olmuşsun. Ellerin bile el bana..
Aynaya yansıyan suretini tanıyamıyorum. O mest olduğum zeytin gözler nerede...
Ben ki; dilinden bal tadardım. Şimdi zehir niye..
Ben ki; gözlerimi bağışlardım yollarına.
Göz pınarlarımı susuzluğuna feda ederdim.
Bu ne kurak iklimdir, soldu şebnemlerim.
Yüreğime biçimsiz maviler batırdın. Öfkeler büyüttük, büyüttükçe çürüdük.
Azabından kurtulmaya kaç ölüm daha gerek, ne çeşit bir zulüm bu.
Niyedir bunca gaddarlık!
Sahi kimsin sen düşman kılığında dolanan.
Hangi lisandandır kavgalarımız bilemedim. Kelime hazinemi zorladım yetemedim. Ne zaman virgül koysam, gelip nokta kondurdun. Bir kez de parantez açsaydın.
Ünlemi bol cümlelerde tırnak içerisine gizlendi varlığım
Bunca hayat gailesi içinde toz dumana karıştı kaygılarımız.
Payımıza düşenle hoşnut olmayı beceremedik. Memnuniyetsize çıktı adımız.
Bir keşke daha sığmaz avuçlarımıza, İyi kileri esirgedik yazımızdan. Yaralar biriktirdik ceplerimizde. Sızılara bandığım kalemime dur geldi.
Olduğu yerde kalsın ne var ne yoksa.
Fethedilmemiş yalnızlığım bana bırakılsın.
Keşfedilmemiş bir elem türküsü kalsın dilime yadigâr.
İmgesiz son söz; artık biz yok!
Nazlı TOLUN