//Ben işaret parmağındaki şahadet gibi kutsal olmak isterdim sende sevgili...//

 

 

      Yüreğimle geldim sana
çoğu zaman aşk dilendim gözlerinden,
çoğu zaman masumiyetle yaklaştım ellerine
çocuk saflığında gülücükler uzattım,
ama seni çocuk gibi değil, adam gibi sevdim...

 

 

Kaç akşamdır içiyorum seni,
Kaç resmini çizdim başköşesine yalnızlığın…
Ah bilsen;  bende ki eksikliğini…

Hani loş bir odada sessiz kalır ya insan
Hani rüzgâr eser ya sensiz sessiz
Sadece ölüm sesi işitir ya kulaklar
Hüzünlü bir şarkı çalar ya yıldızlar
Hani ay kapanır ya secdeye,
Ağaçlar geceye küser kıpırdatmaz dallarını…

Şimdilerde
Beynim hükmedemiyor bedenime
Çığlıklarımı duymuyor kulaklarım
Ruhum kavuşmuş sanki ebediyetine


Sevgili! Gönlümdeki serseri derviş,
Hangi sahraya sürdün beni
Hangi sırra kadem bastı hayalin de
Gelmezsin…

 

Günün güneşi beklediği gibi bekledim kaç yıldır
Her güneş batışını izlerken yüreğimdeki yalnızlıklarda
Doğan güneşin ipini çekerdim sabırsızlıkla
Ya gelirde ben uykuda olursam
Görmesem hayalini, görmesem emsalini
Kapatmadım gözlerimi…gel

Kapatmadım sevgili…

( Sevgili...5 başlıklı yazı Ahmet Erbey tarafından 19.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.