Sende ararken mutluluğu,
Kirpiğimin ucundaki gözyaşı kadar yalnızım şimdi...

Birazdan zaman ölecek avuçlarımda,
Birazdan evra!
Ben öleceğim zamanın z/amansız tiktaklarında…

 

Yüreğim gidişinde paralanıyor,
Neye dokunsam hep bir eksik bu aşkın ön/sözü
Şimdi geceye mühür vurmak vardı ya,
Kıyamam, gözlerine yazık...
Kıyamam, bir bakışına yaşayan bana yazık…

Ve şimdi haykırışlarım,
Yağmur damlalarıyla düşse toprağa
Her umut yeni bir bahar getirse de sensiz,
Kaç kalp atışında ismin sayıklanmadan
Nefes alır ki bu beden.

Evra; dokunulmamış kadınım,
Âlem-i çemberim,
Vuslat-ı özlemim,
Tenimin sıcaklığında aradığım his,
Gözlerin sabah güneşi gibiyken
 Işıksız yollarda yürümek şimdi niye.

Oysa sen giderken
Ölüm gibi yalnızdım.
Sana yazılmayan dizelerin kimliği yitik şimdi
Uyku gibi sinsen diyorum kelamımın üstüne
Evra, yüreğimin sahipsiz sahibi….


Ve yine şehrin karanlık gözlerine açıyorum yüreğimi
Nerdeysen bir mum yak,
Ben eririm ikimizin yerine….

( Evra 10 başlıklı yazı Ahmet Erbey tarafından 27.07.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.