Evra 11
Çiçek açtı mı böcekler diyorum
Nasıl yani diyip
Gözlerime bakıp tebessüm ediyor.
Hayal dünyası işte diyorum.
İkimizde gülüyoruz.
Gel buraya deli’m diyip sarılıyor
Başımı omuzlarına dayıyor.
Kokusunda mayhoş bir tat sarıyor ruhumu
Saçları öperken yanaklarımı…
İki de bir gözlerini ovuşturuyor belli ki uykusu gelmiş.
Uykun mu geldi? Diyorum.
Sen bendeyken hangi uyku tutar ki bu gözleri diyor.
Ben bir daha âşık oluyorum.
Ellerimi sımsıkı tutuyor,
Güneşin batışını izleyelim derken.
…
Soğuk rüzgârın tenimi okşamasında rüyadan uyanıyorum.
Hava yine kapalı evra,
Belli ki birazdan gök ağlayacak,
Sokakta çizgi oynayan kızlara gözlerim ilişiyor,
Bir yanım sende,
Diğer yanım çizgilerde çocuk olmak istercesine can atıyor.
Kapatsam gözlerimi kırılacak camlar
Savuracak sanki bütün ümitlerimi karanlık.
Dudağımda acımtırak bir tebessüm,
Canım acıyor.
Evra
Şimdi eksiltili zamanlara sığdırıyorum kendimi,
Nefessiz bırakıp giderken sabıkalı vuruşlar
Susuz derede kâğıttan gemiler yürütmek gibiydi
Gelişini hayal etmek.
Bitmekti bu, bir silginin ucunda silinip gitmek.
An isli bir perde,
Alıp giderken her şeyimi rüzgâr
Oturup gelişine ve gidişen bir şarkı mırıldanıyorum.
‘’Sen varsan her şey tamam,
Sen yoksan her şey eksik…’’
(
Evra 11 başlıklı yazı
Ahmet Erbey tarafından
30.07.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
