Aşktı bu deyip sineme sapladığın
Yeri gelmişken gittiğin.
Ve hiç bir şey olmamış gibi
istediğinde geri dönüp
Seni tekrar tekrar affeden bendim.
Her gelişine faklı kapılar açan,
Mutluluğu dudak aralarında
Arayan da bendim.
Ve aslında suçlu olan da!
Gün saçlarını yoluyordu
Yaprakları dökülmekte bu aşkın
Kırık sandalyesinde aşk bekliyordu
Köşe başında ayrılık.
Hayaller umutların çocuklarıydı bu kente .
Sokağı dönsen, gidecek bütün şehir benden.
Sokağı dönsen, bitecek bütün zaman.
Git istersen.
Şakağına namluyu dayamış intiharım bu gün
Gelmemiş sayarım bu hayata
Gidişine de asarım kendimi
Hayallerime de.
Sustum içimde yağan yağmura inat.
Küfreder gibi düşlerime.
Sustum…
.
