Online Üye
Online Ziyaretçi
Gidiyorum;
Coğrafyasını bilmediğim bir denize yelken açıyorum
Bedeni tatile, ruhu hapise göndermeye gidiyorum.
Anlaşılmaz bir mateme başımı gömüyorum
Yanıma alacaklarımı düşünüyorum;
Yakası paçası dağınık düşünceler,
Dilimde ifade edilmeyen haykırışlar,
Bin suskunluğu dudaklarıma mühürleyen ayna,
Elimde üç beş cam kırığı
Kalpte sonsuz bir sızı
Cebimde sakladığım isyan taneleri
Valize acelece tıkılmış kırgınlıklar
Bir ufak el çantasında ise kimsenin anlayamadığı duygular
Dikiş tutmayan bir yaşamın izleri bavul dolusu.
Bir de gönlü var yaralı bereli , olsun varsın sarar giderim….
Anlatamadım dinlemedim….
Anlaşmazlık koynumda gidiyorum.
Gözünü sevdiğim hürriyet nerdesin?
Nerdesin be özgürlük dedikleri? Niye henüz tanışamadık niye?
Kahretsin kalem bile hür değilse ne yazarsan yaz nafile…
Eğdirmedim boynumu yalan bilinene
Sürdürmedim alnıma hiç kara leke.
Sayfaların günahı yok! Sürgün çizdim yoluma gidiyorum…
Hoşça kal aşk kokusunu sevdiğim çilekeş şehir
Oysa umut etmeyi öğretmiştin mavi mahallemin kenarında.
Geride kalan boynu bükük sokağım, merdivenlerine, yokuşuna bile hasret kalacağım
.
Ey martılar söz verin sahildeki kayalıklar size emanet;
Yıkılmasın düşlerim gibi tek tek…
Bilesin dönülmez yeminlere gebedir bu yürek.
Gidiyor bu tırtıl, feryadıyla uçuyor kelebek…
Bekle beni coğrafyası çorak deniz, toprağına basacağım fakat sanma umutlarım filiz.
Göz göremez , ten hissetmez , avuçlarım akan gidene alışıktır kumun olmasa da fark etmez..
Yılgınlık ve pes edilmişlikle geliyorum. sus pus dilim ve prangaya mahkum adımlarımla.
Maske takılmış suretimle kabul et,
Sanılsın ki; simam tebessümden ibaret.
Gelme peşimden hayat. Sürgün çizdim kendime, denizden öteye gidiyorum.
Haydi, kara tren vakit tamam; kırgın yolcuyu kalanlar bağlamaz.
Kanadı kırılan kelebek bir daha uçmaz…
Nazlı TOLUN