Online Üye
Online Ziyaretçi
Evra, esmer bakışlı çocuğum…
Ben, hiç büyümedim bu sevdada.
Esmer bakışlarınla renktaş bulutlarda kusuyorum özlemimi
Saat bir ertesi gecenin.
Ve sen Evra çarmıha gerilme sebebi hayallerin.
Dokun hadi orta yerine bu illetin,
Kara kaleminle çiz bu sevdanın yolunu Evra
Ya kaderim ol ya da…
Sonunu getiremediğim
Anmaya dilimin varmadığı sözcüklere, seni yazamıyorum Evra.
Tutukluk yapıyor yüreğim…
Sende gözlerimi açmadığımda güneş ağlıyordu Evra,
Küstü dili şiirlerimin,
Yokluğunda ağlıyordu duvarlarım.
Tutkum değildin Evra
Tutukluydum sana
Züleyha’nın Yusuf’a
Mecnun’un Leyla’ya nar-ı gibi…
Şimdi istersen, gözlerini
Sapla orta yerine yüreğimin.
Kanayacaksa sen de yanacaksa sen de yansın
Hadi ört üzerime gözlerini Evra
Ve ben soluksuz yatayım gözlerinde…