Umutsuzluğumun ve hayal kırıklıklarımın bitmek tükenmek bilmeyen safhalarındaydım. Sanal alem ise, benim için boşluk doldurduğum bir sığınak oldu hep. Ailemin beni anlamadığını, sıkıntılarımdan bahsedip kimselere içimi dökemediğim, hoş dökecek olsam dahi bir müddet sonra onları da sıktığımı düşünüp yine sarılırdım ekranın arkasına ve  klavyede ":)" dolu sözde gülümsemeli enerjik sohbetlerime. 

Bu hayat dolu enerjiyi nereden buluyorsun diye bir çok mesaj da almışımdır bu arada Sevinçli rumuzum haricindekilerden de.  Rol yaptığımı gerçeklerimle yüzleştiğimde ben anlasam da karşımdakileri inandırmak güç geliyordu her defasında. Sonrasında zaten ya onlar uzaklaşırlardı benden ya da içime sinmediğinden olsa gerek ben... 

Kendimi yazmaya verdim. Bir zamanlar okuma aşkı olan bu kız, kitaplarda gördüğüm kurguları tahmin edince ve tutturunca basit gelmeye başladı ki ben neden yazamayayım demekle kendimce adına şiir dediğim dizeler dökerdim. Aslında bir yetenek vardı; farkındaydım. E yani beni usta olarak gören çıraklıktan yetişme bir kalfam da  olunca tüm bunların üstüne :) 

Kalfam dediğim benimle yaşıt olan, ama kardeşlerimden öte  çok Sevgili Harun 
Şimdi askerdesin ve ne çok korkardın bu zamana kadar yaşamış olduğun şanssızlıklarından ötürü kötü bir askerlik geçirmekten. Resimlerini gördüm Zafer ve Aydın abi ile çekilmişsiniz... İnan gözlerinden o kadar belli ki duygulandığın.. Demeyeceğim benim de sulugöz olduğumu.  Dua isterdin hani birde... Dualarımdasın dememe de gerek var mı ki? Hem ayrıca da şuan askerliğini yapmış olduğun yer Zonguldak ve kendi ağzınla söylemedin mi çok rahat olduğunu. Ayrıca da kısa dönem ne ki. Su gibi akıp gider, azcık sabır ve senden daha zorlu koşulda görev alan tertiplerini düşün. Hani empati hani empati he..

Kolunu kırmışsın ya, aferim demeden de geçemedim aslında. Sonra da "şans" dedim acı bir tebessümle.. Dilerim ki hazırlandığın ve olmayı çok istediğin polislik mesleğini kazanacaksın. Hem bana ilk maaşınla saksıda çiçek alacaktın vallahi belgeli bu sözün. Yoksam da  her yerde anlatırım yerine getirmediğini ona göre. Sonrada ettiğim dualarımı geri çekmekle tehdit ederim seni.

Çok derdimi dinledin be kalfam... Senin sıkıntıların sana yetmezmiş gibi bir de destek olmaya çalışıp; ağladığım anlarımda tebessüm oldu esprilerin. İçtenlik ve samimiyetinle sadece benim değil; birçok insanın da takdir ettiği birisin sen ve hak ediyorsun bütün övgüleri.  Zekiliğine hiç değinmiyorum, sadece çalışsan başarırsın diyenlerdenim. Usta olmak da kolay değil ki, öğüt nasihat edicem  diye göbeğim çatlıyor yahu! 

Hem sen neden bana giderken kendi yerine geçecek yardımcı bir  çırak bulmadın? Ela-Der'i çöp götürüyormuş sevgili başkan yardımcım. Askerden geldiğin ilk iş, hiiiç öyle sağ kolumsun filan bakmıcam vericem eline süpürgeyle faraşı.

İlk nasıl tanıştığımızı hatırlıyor musun Harun? Eylül adına açılmış bir başlıkta kendimizce şiirler yazarken, hiç görmediğim bir rumuz girdi konuya. Yeni doğmuş yeğeninin adının Eylül olduğunu ve ona şiir yazmayı isteyip, bunu beceremediğini söylemiştin ve ben akrostiş yazabileceğimi dile getirmiştim hani hiç tanımadan. Çok beğenmiştin ve bana ustamsın demiştin. Sen de ötekiler gibi bir süre sonra kaybolup giderdin benim gözümde, ama öyle olmadı işte. Eylül büyümüştür şimdiye tabi. 2 yaşında oldu mu? 

Bir de bizim aprançur vardı, benim deyimimle nam-ı diyar aburcuburcu. Kızardı bu söylemime, ama o da bana alacalıbulacalıgözlü derken iyiydi.  En son bel fıtığından ameliyat olacaktı, başka da ne bir haber aldık ne de gördük... Onun vasıtasıyla geldiğini hatırlıyorum şimdi.

Ben seni ağlatmaya niyetliydim bu mektubu yazmadan evvelinde, ama kıyamadım gene.
Hep tebessüm edesin inşallah ve her şey güzel yüreğince olsun kardeşlerimden daha da öte can kardeşim benim. Hayatın boyunca gönlüne göre versin Rabbim sabırlarının mükafatını. İsyankar olmadığını biliyorum, bir de şu sigarayı bıraksan var ya daha bir sevicem seni de işte neyse çıraklığında iken çarpmadığım için şamarı iki tane kendimi suçluyorum.

Sevgi ve dualarımlasın... 


Not : Harun  yani kalfam,  bu siteyi de oradan öğrendiğim bir başka sitede foruma yazarken tanıştığım yığınla arkadaşım dediğim kişilerin içinde en değer verdiğim biridir. 
Kendisine sözüm vardı ve sana öyle bir mektup yazacağım ki ağlayacaksın demiştim, ama yapamadım.
Hiç pişman olmadım seni tanıdığıma... Bu arada isimlerine akrostiş yazdığım eski sevgililerinden Nurcan'a kanım kaynamamıştı biliyon di mi? Halen daha sevemiyorum ya o kızı, valla bak görümcelik damarım tuttu gene. :)
*
*
*
Sevinçli
( Sevgili Kalfam Harun başlıklı yazı Sevinç A. K. tarafından 11.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.