Seni tanıdığım günden beri,
Aniden kabaran deniz gibiyim
Sakinliğim hırçınlıklara gebe
Ve sahiller beklerken sığ suları,
Dalgalarım yükselir gökyüzüne.

Her an çırpınmaya hazır sularım,
Dengeler bozulacak korkusu var içimde
Yüklerimi hafifletmem imkansız
Sadece rüzgarım ol ve öylece kal
Ne olur, fırtınalara izin verme!…

Gecenin en kuytusunda
Uyurken tüm şehir
Ve örterken üzerime sessizliği
Şehrin ışıklarında aradım yine seni
Kaybolan siluetini kovaladım
Koşuşturdu zihnimde anılar
Şiirler hece hece dilimde
Sonra yokluğunda hiç’ liği tattım

An geldi güldüm acılara
An geldi sarsılarak ağladım
Seninle de zordu hayat, sensiz de
Bu fırtına dinmeyecek anladım…!

Kaderin oyunu musun bana?
Bir görünüp bir kayboluyorsun
Varlığına alıştırıp ruhumu
Çıkmaz sokaklara sürüklüyorsun
Sonra...
Sebepsiz ve sessizce
Birden uzaklaşıp gözlerimden
Ferimi söndürüyorsun
Aniden...
Yüreğimi kör ediyorsun
Gelmediğin günlere, hayata
Adeta inat yapar gibi
Yokluğunla alay ediyorsun
Söyle...
Bu kez ne zaman gidiyorsun...?

Deniz Uzuner

( Fırtına... başlıklı yazı DENİZZZ tarafından 23.08.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu