Eski günlerden kalma bir tebessüm duruyor
Kurumuş güllerini sakladığın vazoda
Bugün güneş evime gözlerinden vuruyor
Sen varmışsın gibi huzur dolu her oda
Kapı çalıyor sabah, biraz gecikmiş bir ses
Sesime karışıyor sevginin avucunda
İçimde birden bire parçalanıyor mahbes
Sallanıyor saadet bir umudun ucunda
Pardösünü çıkarıp asıyorsun duvara
Ahşap rafta bir kitap okuyor hayatını
Kapattım yüreğimi hicrana ve efkara
Nakşediyor yüzüme her varlık sanatını
Mazi güzelliğini çiçeklere kondurmuş
Bir masal esintisi aynamda bakışların
Rabbim sanki zamanı ellerinde dondurmuş
Baharlar büyütüyor dudaklarında karın
Her yerde aydınlığı o kısacık zamanın
Aksakallı ihtiyar diyor; gözyaşı gülsün
Kalksın omuzlarından ağırlığı mekanın
Uyanmak olmasın hiç rüya seninle ölsün