-Seni terk ediyorum, dedi.

-Et, dedim usulca.

-Bir tek sen kalmýþtýn, sen de git ne kalýr geriye, bir nefeslik caným var iþte. Bir sýkýmlýk akacak kaným, bir içimlik can veresim var, bir daraðaçlýk nefesim var, bir kesimlik etim… Ýçi bol acýlý bir terk olsun bu, acýma sakýn bana, geri dönüp bakma asla, adam gibi git ki hayranlýðým senden sonrada devam etsin, bendeki karizman çizilmesin, laf getirmeyeyim sana asla. Aþkým olarak git ki öyle anayým seni her zaman.

Alýþkýným gitmene, kalsan þaþýrýrdým inan. Hem sevdin mi ki sen beni? Ýnanmam asla, kýrýlmasýn diye gururum, incinmesin diye yüreðim. Bu sebepten konuþtun. Bu sebepten oldun yanýmda. Hem gençsin daha hem güzelsin fazlasýyla. Hakkýný ver bunlarýn, daha iyisi, daha kýymetlisi çarþýda pazarda çýkacaktýr elbet karþýna. Dünya zibil gibi insan kaynýyor, zibil gibi erkek… Çin malý da olsa olur gerçi, çakma olsa da olur hani, ikinci el âþýklar da olur.

-Seni terk ediyorum, dedi

-Et, dedim.

 Sessizce, içten içe, aðlarcasýna, gitme dercesine, etme sakýn dercesine. Öyle bir terk olsun ki bu baharda hazaný göreyim, yazda tufaný, ardýnda cehennemi yaþayayým. Ýki gözüm önüme aksýn dönme bir daha, dönersen hayallerim yýkýlýr, un ufak olur bendeki imajýn. Hem ben yokluðunda daha çok severim seni, daha büyütürüm bu aþký. Gidersen teþekkür edeceðim sana, plaket vereceðim bendeki aziz hatýran için sana. Bana bu iyiliði yap, rica ederim, küçüðümsün.

Gidersen mutlu sayacaðým kendimi, gülümseyeceðim her an, kimse gittiðine inanmayacak bende, oysa ben kendimi inandýracaðým yokluðuna, zor olacak ama bunu baþaracaðým.

-Seni terk ediyorum, dedi.

-Et, dedim.

Anasýný sattýðýmý dünyasýnda aþk kaldý mý ki sende kalasýn. Rezil bir vakte erdik, rüsvay olmadan çek git benden, bu aþk sana göre deðil, sen bana göresin ama karýþma. Hem gidersen saygýnlýðýn artar, itibarýn çok olur, kýymetin zirve yapar, kýsmetin bol olur, acýn az olur, tadýn tam olur. Bende kalýrsan kahrýn olurum, gözyaþýn hem, çokça hüznün. Aklýný kullan kýzým benden sana hayýr yok senden bana hayýr çok. Giderken kazan, kaybederken kâr et bari. Gitmeni istiyorum senden, uygun adým, koþar adým, uçarak hem de. Git de nasýl gidersen git, amuda kalkarak, takla atarak, sürünerek, el üstünde, tahtýrevanla… Ne bileyim iþte gidiþin þaþaalý olsun, fiyakalý. Yakýþsýn sana.

Millet anlatýp dursun beni terk ediþini. Bal sür gidiþinle laðým kokan dudaklara. Malzeme ver düþmanlarýna, onlarý mutlu et terkinle. Hem güldürürsün onlarý eþsiz esprinle hem bahtiyar edersin keskin zekanla. Durma git hadi, kapý orada, þehir orada, yol… Açýldý mý kapý gidilir, yüz dönüldü mü gideceðin þehre gidilir, yola düþüldü mü bir kere gidilir. Terke alýþýrým bünyem her acýya tecrübeli, aklým kapatýr bütün alýcýlarýný, kalbim tuzunu hazýrlamýþ yarasýna, gittiðin an kamyonlarca tuzu basacak yarasýna. Sen terke hazýrsýn ben terk edilmeye hazýrým. Çok müsait bir pozisyon, þartlar uygun. Ne beklersin daha. Ýndir þalteri çýksýn bu can, yansýn. Çek tetiði ölsün bu aþk, bitsin. Çek daraðacýna bu adamý, gebersin.

-Seni terk ediyorum, dedi.

-Et, dedim.

Bu kadar konuþacaðýna git, bu kadar ahkâm keseceðine kes sesini def ol git. Tef çalarak git! Giden konuþmaz zaten terki en büyük cevaptýr kalana. Sen suçlusun günaha girmeden gitmek istiyorsun, oysa günahýn içindesin tam tamýna. Ne istiyorsun benden, kal dememi mi? Asla! Ayaklarýna kapanýp af dilememi mi? Aklýna bile getirme. Sen gitmeyi aðzýna sakýz edecek kadar yakýn tutarsan ben gitmeni hem de bir an önce gitmeni isterim bir vebalý gibi kendimden. Sen gitmeyi aklýna musallat edersen ben o musallat olan gitmeyi ömrüne dolarým. Sen gitmeyi marifet sayarsan ben de git derim, marifet iltifata tabidir, alkýþlarým seni.

-Seni terk ediyorum, dedi, aðlamaklýydý.

-Et, dedim, çaðlamaklýydým.

-Gidiyorum, dedi kararlýydý.

-Git, dedim, zararlýydým biliyordum. Kalp ne hisseder dudak ne der?

O gitti bir daha dönmedi.

Ben öldüm bir daha görmedi.