Ýsimsiz þiirlerim var benim bedelsiz günahlarým,

Katilini tanýr ellerinden doðmamýþ çocuklarým.

Bir mülteci limanýnda söner umudun feneri,

Köhne bir yalnýzlýk taþýrýr kadehimi,

Ýçsem içsem seferler boyu boþalmaz yüküm,

Ýskan etmez beni hiçbir aþk mekan nâ mümkün,

Kimliksiz kaldým medeniyetler içinde,

Savaþým kalmamak için kiþiliksiz,

Sýrtýmda dünden kalmýþ yýrtýk bir palto,

Üstünde terk ettiðim diyarýn tozu topraðý,

Karþýmda bir derya,

Kandýrmak için susuzluðumu ve oyalamak niyetiyle yalnýzlýðýmý,

Çocuksuzluðumu hatýrlarým !

Çocuksuz bir ömürdür yaþadýklarým,

Çoklarý için bir söz bir beste bir þiir belki yazdýklarým,

Fermanýdýr soy aðacýmýn son kütüðünü deviren,

Son mýsra niyetine doðmuþum ben,

Bir derviþ kadar bahtiyarým ve bir sýr kadar kutsal,

Asýrlardýr dinmeyen bir yangýn daha da þahlanacak nefesimle,

Meçhul bir þehir meçhul bir belde,

Ýsimsiz bir þiir sahipsiz bir mýsra,

Ardým sýra asýlý kalacak olan,

Asýl olan,

Ýsimsiz þiirlerim var benim sahipsiz sözlerim,

Yaþanmayan ömrüm,

Doðmayan çocuklarým,

Karalanmamýþ bir kaðýdým, yazýlmamýþ bir yazým,

Susmuþ bir sözüm var benim.

Çocuksuzluðum, çocuksuzluðum var benim,

Soy aðacýmýn son dalýyým üstü baþý kan revan,

Kandýðým kandýrýldýðým inandýðým yalanlarým var benim,

Ve yarýnlarým, yarýnlarým, yaþanmayan…

Ýsimsiz þiirlerim var bedelsiz günahlarým

Katilini tanýr ellerinden doðmamýþ çocuklarým… !