Güvey yaþamsa gelin ölümdür. Gelin güvey iç içedir bu dünyada. Ýyi kötü, güzel çirkin ak kara her ne varsa zýt olarak yaþamýn ta kendisidir. Böyle bilinmesi icap eder böyle algýlanmasý lüzumludur.

Bu onun temsili anlatýsýdýr.

Gelin güvey olmak aslýnda yaþamý sarýp sarmalamaktýr.

Ýliðini çekmektir her iki cihanýn son damlasýna deðin.

Aðýt yakýyordu adam mezarýn baþýna. Taze bir mezardý. Üzerinde çiçekler vardý demet demet,  gözyaþlarýyla ýslanmýþtý her demet. Ve bir gelinlik vardý allý pullu, taçlý, katlý…

Ah gelin! Toprakla mý gerdeðe girdin?

Toprakla mý yemin ettin?

Þimdi parmaðýna halkadan bir toprak parçasý mý takýldý alyans diye! Þahitlerin mezar sakinleri mi oldu? Konuklarýn ölüler mi? Ziyafet mi olacaksýn böceðe yýlana çýyana…

Ah gelin! Eller senin açýldý rabbime.

Hakkýnýzý helal edin diye.

Helal olsun gelin, helal olsun hakkým var ise.

Halel gelmesin ötelerde güzel ruhuna.

Ah damat! O mezarýn içinde sen mezarýn dýþýnda… Olacak iþ mi bu þimdi? Kim ölmüþ sahiden sen mi ölmüþsün o mu ölmüþ? Sorarým okuyucuya.

                        Damat yaþayan ölüydü.

                        Gelin ömrünün gülüydü.

Gelin, arabanýz tabut mu oldu þimdi?

Tahtadan dört kol üzre mi taþýndýn þimdi sen ey gelin! Tahtýn tacýn ne oldu?

Talkýnýn takýn mý oldu?

Þimdi þöyle deniyor: “Eþinden bol gözyaþý, anasýndan feryat, babasýndan figan… Dostundan dua, arkadaþýndan Fatiha!”

Düðünün hayýrlý olsun mu diyelim þimdi ne diyelim sana?

Ah yaþam! Kalan var mý acaba sonsuza deðin sende? Misafir deðil miyiz ha bugün ha yarýn uðurlanacak olan?

Ey ölüm! Gelen genç midir yaþlý mýdýr, gelin midir damat mýdýr bakar mýsýn asla? Âþýk mýdýr maþuk mudur dikkate almaz mýsýn?

Adam perperiþandý; gözleri aðlamaktan ve uykusuzluktan ve hüzünden ve acýdan þiþmiþti. Kan çanaðýydý gözlerinin görünen tarafý, yan tarafý aðrýyordu, sol tarafý.

Bir beyaz gelinlikti mezarýn üstünde duran bir demet çiçekle birlikte. Yeni kazýlmýþtý mezar. Topraðý sýcacýktý. Hiç bu kadar caným yanmamýþtý o kareyi görünce. Aðlýyordu bir adam, mýrýldanýyor durmadan. Bir ateþ düþtü yüreðime. Bir taþ deðdi baþýma. Bir göz deðdi ömrüme. Bir yaþ aktý içime.

“Ben sevdim toprak aldý” diye mýrýldanýyordu adam. “Benimle niþanlandýn toprakla evlendin ey güzel!” diye devam ediyordu hep.

Gözlerim doldu yüreðim dondu.

Yaklaþtým adam omzuna dokundum ve “Aþkýn sað olsun!” dedim. Durdu bir an, sonra bana baktý ve cevap verdi. “Ömrümce sað olacak bende inþallah!” dedi.

Güvey olmak ne zormuþ ya rabbim dedim kendi kendime.

Gelin olmak kadar zormuþ hem de.

Hayatýn güvey kýsmýnda duranlar ve hep öyle kalacaðýný zannedenler yanýlýyorlar.

Hayatýn gelin kýsmý da güvey kýsmý kadar gerçektir. Gelin güvey olmak iç içe olmaktýr yaþam ve ölümle. Ve ona göre yaþamaktýr hakkýnca.