Ýsyanlardayým uzun zamandýr,

Sessiz çýðlýklar içimde biriktirdiðim,

Cevapsýz sorular

Asla sormaya cesaret edemediðim.

Tasasý bana düþtü cümle âlemin

Ve yitip gitti tüm sevdiklerim.

Bilip bilmeden hüküm verenler,

Derdini dünyanýn sýrtýma yükleyenler;

Tek suçlu benmiþim gibi

Arkamdan gülüp,

Yüzüme yalan söyleyenler.

Suçmuþçasýna, tek günahým,

 Haddinden çok sevmek.

Terk eyledim evimi barkýmý,

Yol verdim kalbimden geçen tüm yolculara

Hiç düþünmeden, tek hamlede.

Onlar ki beni benden etmiþ;

Þimdi anladým ki

Her þey beyhude bir hevesmiþ.

Çýrpýnýþlar kar etmedi,

Ben de söküp attým tüm geçmiþi.

Ellerimle yýktým ördüðüm tüm duvarlarý,

Bir kere daha yeni baþtan

Ýnþa edeceðim yeni dünyamý.

Harcýna sevgi koyacaðým,

Sadece sevgi ve þefkat,

Biraz da umut,

Ama asla barýnmayacak nefret,

Ne nefret ne de husumet.

Umutlar yarýnlarda saklý,

Yarýnlarsa hayallerde;

Söz geçmese de kadere,

Asla geçit vermeyeceðim

Karanlýk gölgelere.