Online Üye
Online Ziyaretçi
BÜLBÜL
Goncanın hârı değmiş hilkatte yüreğine,
Bezm-i elestten beri meftundur güle bülbül.
Dem be dem saçın yolup figan eylese bile,
Ahdine vefalıdır, bakmaz sümbüle bülbül.
Nar-ı aşk düşmüş öze, ummanlar kâr eylemez,
Çilerken hayat bulur, dönse de küle, bülbül.
Esatir-i evvelden nağmedir her figanı,
Dilinde niyazıyla gider meçhule bülbül.
Katre-i mercan döker dide-i giryanından,
Bakıp dağlar ardından çözülen tüle, bülbül.
Bezm-i gamda neyzensin, rebapta fasl-ı hüzzam,
Avazın arşı tutsun, lâl olma, çile bülbül.