BU  SABAH

Bülbüller konmadan gülün dalýna,

Düþüverdim cananýmýn yoluna.

Arý, çiçek beðenirken balýna,

Gözüm açýk, rüya gördüm bu sabah.

Dert ortaðým sazý alýp elime,

Anlattým sevdamý nazlý gülüme.

Belki insaf eder garip halime,

Hatýrýn naðmeyle sordum bu sabah.

Turnalar selamýn getirir diye,

Gönlümdeki derdi bitirir diye,

Gelip de karþýma oturur diye,

Çýkýp yol üstüne durdum bu sabah.

Mecnunlar aþamaz gönül çölümü,

Kimler reva gördü bana zulümü.

Aþkýnla yaktým da gönül gülümü,

Külünü rüzgâra verdim bu sabah.

Bir baktým ki ömür bitmiþ, yýl bitmiþ.

Derdimi dökecek kelâm, dil bitmiþ.

Gönülde çaðlayýp akan sel bitmiþ.

Hazana baharsýz erdim bu sabah...