/
beyaz güneşler açıyor kuzum
uzakta kucağında
bir demek çiçek bekliyorsun
seninle aynı yere dokunmanın
aynı yağmurda
yoğrulmanın sabahı bu diyorsun /umut
canım acıyor oysa
uzun çizgileri giyinmiş kapılar
nasıl da örtüyorsun
ayıplarını büyük adamların
kırk yıllık yalanı yırtıyor gözlerin bir çırpıda
ağlamanın sonunda uyanıp
uyanıp susuyorsun
git gide serinleşen dehliz ellerin
ve dizlerinde soluyorsun kaç mevsimi
bir cesaret geçiyor
her adımı büküyorsun ışığa yorulmadan
çoğalmıyor hiç kimse kimsede böyle derin
avazı kırılmış türküler göğün yüzünde
çığırıyor kendini bıkmadan
ve güllerin küstüğüne
tanık olmuyor bazı kurşunlar
bazıları günlerin kedere düştüğünü
görmeden gidiyorlar kuzum
uzaktakine yabancı bakışlar
kat be kat üşüyorlar bize
yakındakine kardeş olmuyorlar ölünce
baktım zamanla
annemin saçlarında gölgesi kalmış evlerin
adın bir melek adın kurtlar sofrasında insan
kaldırım taşlarına baktım talan
kan ve revan yine de
kelebek olup uçuyorsun
gülüşünü tutmaya yetmiyor şimdilik mecalim
dünya küçüldükçe gözümde
sen büyüyorsun
temmuzpazarikibinonüç
/
(
Büyümek başlıklı yazı
NeclaKezbanT tarafından
14.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
