Savurdu nefesin ıssız bir düşe

Yanık sevdaların tozuyum leyla

İnsan isen bir dert gelirmiş başa

Gönülde gam kalpte sızıyım leyla

 

Vuslat lügatteki yetim kelime

Ölür bir kuş gibi düşer elime

Yine de bir umut gelir dilime

Lakin hastanın son sözüyüm leyla

 

Dört yan mamur iken virane benim

Akiller içinde divane benim

Saadete daim bigane benim

Topal hayatın kör gözüyüm leyla

 

Leyla diyor isem emelim ayan

Eyledim derdimi dünyaya beyan

Vurunca teline hep leyla diyen

Kadim aşıkların sazıyım leyla

 

Gölgeler taşısın garip serimi

Kuzgunlar dinlesin namelerimi

Gün olur sorarsan eğer yerimi

Mecnun’un çöldeki iziyim leyla

 

Dilerim ki Firdevs, Kevser her yanın

Huzur adın olsun mutluluk şanın

Boş ver beni gayrı ben şu cihanın

Alnındaki kara yazıyım leyla

( Leyla 2 başlıklı yazı poet19 tarafından 28.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu