Pencereme aklar düþmüþ, neden?
Defterim, kalemim, tavþankaný çayým…
Gönül yeniden doðmuþ, isyanlardayým.
Gönlüm unutmuþ ki çoktan seni,
Ýçime kýþ gelmiþ, bastýrmýþ zemheri.
Düþüncemde bir þiir, bir öykü, bir roman;
Düþüncemde, hiçbir zaman yenilmeyen kahraman.
Cenaze töreni gibi bir yalnýzlýk var þimdi,
Belki derdime çare olur, kýpkýzýl bir ikindi.
Geceleri çok sessiz, çok soðuk ve çok asi,
Sabah ezanýyla uyanýr, cümle canlý kâinatý.