En Baştan Başlasam Mı
Hiçbir şey yapmadan ömür geçer mi? Sürekli ''gelecekte ne olacağım?'' diyerek ömür geçmez tabi. Bir de ''kafamı boşalttım hiçbir şey düşünmüyorum artık'' diyerek de ömür geçmez. Peki iyi de ne yapmalı, nasıl nerden başlamalı?
Biliyorum hiçbirisi geçmeyecek. Korkularım bir yandan artıp çoğalacak, iyice büyüyecek ve sığmayacak hiçbir yere. Somut olarak tarif edemem bunu. Ama şunu sorabilirim.:
''Neler oluyor?''
Her zaman mutsuz olma ve sürekli birşeylerden şikayet etme durumu berbattır. Genelde bunu konuşan ve sürekli böyle şeyler yazan insanlar pek sevilmez. Kimse yanında bir mızmız istemez. Herkes doğası gereği güçlünün yanında olmak ister. Zayıf ve sıkıntılı bir insanın yanında durmak ise bir erdemdir. Yani çok az insanın yapabileceği birşeydir. Bir insanın hayatında tamamen ruhsuz elektrik devrelerinden yapılmış ve derdini; derdini demeyim de sıkıntılarını onun vasıtasıyla anlatan bir insan; gerçekten acınacak vaziyette bir insandır. Kimsenin düşündüğü gibi birşey değil bu! Gerçekten bazen uzun süre kimseyle konuşamadığım için konuşmayı bile beceremiyorum insanlarla. Şu hayatta olmak istediğim en son şey mızmız olmaktı ama olduk işte ne yapıyım.
Sürekli hata üzerine hata yapan ve kişisel eşyalarından başka hiçbir şeye sahip olmayan (ayrıca onlar bana sahip neyse), şimdiye kadar hiç arkadaşı olmamış bir insanın yazdığı depresif yazılar... Kimseden bir ödül ya da takdir beklemiyorum. Ayrıca bu yazıyı okumanız da gerekmez. Kafa ütülediysem hemen sayfayı kapatabilirsiniz. Ama illa ki kişisel felaketlerimden bahsetmek zorundayım. Belki 'rahatlamayacağım' yazınca çoğalacak kederlerim.
Yedi ya da sekiz yıl önce dört duvar arasında kimsenin umurunda olmadan nefes alıp vereceğim aklımın ucuna bile gelmezdi. Sürekli değişik karakterlere bürünmekten kişiliğim de yok oldu gitti. Kendim hariç herkes oldum gerzek hayatımda. Hiç bir zaman durmadım ama. Yazdım, yazdım yazdım. İleride bir yazar olamayacağımı bildiğim halde yazdım. Enerjim bittiğinde ise insanları izledim. Bazen küçücük bir umut yetti tekrar yürümeye. Yürüdüm de iyi halt ettim sanki! Hep yanlış şeyler diledim yüce yaratıcımdan. O ise hep verdi istediğim şeyleri. Şimdi düşünüyorum da yanlış şeyler istemişim, yanlış dilekler dilemişim.
Her çıkmaza girdiğimde kendimi yalanlarla avuttum. Şimdi ise büyüdü gitti o yalanlar. Güya şimdi çalışıyorum. Bir işim var ve şükretmem gerekiyor. Ama şu kadarını söyleyim; geleceğe dair en küçük bir enerjisi kalmamış bir insan nasıl devam edebilir?
En baştan başlasam mı?
(
En Baştan Başlasam Mı başlıklı yazı
Mehmet ÇİFTCİ tarafından
14.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
